Ród Dubieńskich

Polecamy zapoznanie się z pozycją "Syn Marnotrawny" wydaną w 1905 r. nakładem Gebethnera i Wolffa a autorstwa Józefa Weyssenhoffa który to w tej ksiązce opisuje m.in Rodzinę Dubieńskich którą miał sposobność poznać i następnie utrzymywać z nią kontakt. Cytuję "Dęby Dubieńskich stoją zwartym, wyniosłym szpalerem od kilku już pokoleń. Nawet fizycznie rodzina posiada swój typ osobny, wytworzony może przez zapatrzenie,wytworzony może przez zapatrzenie się na siebie samą. Wszyscy prawi Dubieńscy są wysokiego wzrostu, czoła mają wypukłe, oczy jasne, daleko odsunięte ku skroniom, nosy wydatne, nieco miękkie."  
Widzimy tutaj Opis wyglądu charakterystyczny tak naprawdę dla osób pochodzenia kresowego skąd spora cześć Dubieńskich pochodziła i mieszkała i właśnie na krasach za Bugiem Weyssenhoff poznał  tę gałąz Dubieńskich.Dodatkowo umieszczenie w tym opisie dębów nadaje symbolicznego charakteru tej rodzinie bowiem Rodzina Dubieńskich pieczętuje się herbem Dąb.

Drohiczyńscy-Dubieńscy – polski ród szlachecki, biorący pierwszy człon nazwiska od miejscowości Drohiczyn leżącej w woj. podlaskim, w powiecie siemiatyckim zaś drugi człon nazwiska od miejscowości Dub (dawniej Dubno) w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Komarów-Osada

Za protoplastę rodu uznaje się ziemianina Dobrogosta Drohiczańskiego vel Dubieńskiego. Z upływem czasu z rodu tego wydzieliły się dwie osobne linie:

Kilkoro przedstawicieli z linii Dubieńskich związało się silnie z Rosją gdzie ich nazwisko zmieniono na formę Dubensky - po rosyjsku Дубенским lub Дубенские lub Дубенский.

Linia rodziny Dubieńskich pieczętuje się herbem własnym odmiany herbu Dąb. Posiada również dewizę herbową, która brzmi: Bóg mię złamie, ludzie nie zegną.

Członkowie rodziny

Linki zewnętrzne